maLAHwi
Loes Age & Hanne in Malawi
Fuel crisis
21 december 2009
Al bijna twee maanden houdt een brandstofcrisis Malawi in zijn greep. Er is al tijden schaarste in paraffine, diesel en sinds kort ook benzine. Door een tekort aan harde valuta kan Malawi geen brandstof meer importeren, met lange rijen en chaotische taferelen bij de benzinestations tot gevolg. Soms worden hele wegen geblokkeerd of staan auto's dagenlang bij de pomp, hopend op brandstof. Slechts mondjesmaat arriveren er tankauto's. Het effect is nog niet heel duidelijk zichtbaar, maar toch horen we dat het openbaar vervoer duurder wordt, mensen langer moeten wachten op een busje en er zelfs vechtpartijen uitbreken omdat iedereen de bus in wil.
De regering geeft niet veel uitleg over de oorzaak van het valuta tekort, maar heeft beloofd een einde te maken aan de schaarste. En de afgelopen week was het iets minder moeilijk om aan brandstof te komen hoewel de meeste mensen verwachten dat het nog wel een maand of twee duurt voordat de crisis echt over is. Inmiddels is iedereen zo aan de tekorten gewend geraakt dat er keurig rijen bij de benzinestations geformeerd worden en de sfeer meer ontspannen is. Hanne doet ook mee: "diesel op!" roept ze als we langs de pomp lopen.
Aan het einde van de maand is de verkeerspolitie altijd extra actief. Er wordt dan veel gecontroleerd op bijvoorbeeld de geldigheid van de verzekering of de Malawische APK. Tijdens zo'n controle werd Age gevraagd naar zijn rijbewijs. En wat we eigenlijk ook wel wisten was dat we na meer dan een half jaar in Malawi niet meer met een Nederlands rijbewijs rond mochten rijden. Hij werd verzocht een Malawisch exemplaar aan te vragen en met het betalen van een boete kon Age zijn reis weer vervolgen.
Het omzetten van het rijbewijs is een hele onderneming. Zeker omdat er geen speciale procedure voor is. Je doorloopt hetzelfde proces als wanneer je rijlessen gaat volgen. Zodoende hebben we onder meer een aanvraag gedaan om rijlessen te volgen, een learners license gehaald en uiteindelijk examen gedaan. Gelukkig wel allemaal zonder in een lesauto te hebben gezeten. Ondertussen zijn we in het bezit van een tijdelijk rijbewijs en kunnen we binnenkort het felbegeerde Malawische pasje halen.
In oktober werden we voor een bruiloft op Zanzibar verwacht: Pieter, het broertje van Age, en Karin zouden daar gaan trouwen. Voor ons een goede reden om met de auto naar Dar es Salaam in Tanzania te rijden, vanwaar de boot naar Zanzibar vertrekt. Met 3 weken vakantie voor de boeg begonnen we de 2000 km lange reis. De formaliteiten aan de grens bleken best mee te vallen; 10 loketten en 2 uur later konden wij, en de auto, de reis vervolgen.
Het landschap veranderde ogenblikkelijk nadat we de grens hadden gepasseerd; plots stonden de heuvels vol met bananenbomen en was het land daardoor veel groener.
Het was een prachtige tocht door Tanzania. Een deel van onze route ging dwars door Mikumi national park. De olifanten lopen er gewoon langs de weg, en je wordt gewaarschuwd voor overstekende giraffen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat er, vooral 's nachts, veel groot wild wordt doodgereden.
We hebben erg genoten van de Arabische sfeer in Stonetown, de stad op Zanzibar. Wat heerlijk om oude gebouwen te zien, lekker te kunnen eten en 's avonds in het donker over straat te lopen. Echt vakantie!
In Stonetown troffen we onze familie. Samen zijn we naar een luxe resort aan de kust van Zanzibar gereden waar het huwelijk op het strand werd voltrokken. We zijn er een kleine week heerlijk verwend.
De terugreis verliep iets minder voorspoedig: we hebben Blantyre weer niet op eigen kracht gehaald. 300 km voor het einddoel begaf de turbo het, en zijn we wederom naar huis gesleept.
In september is Brigitte nogmaals bij ons op bezoek geweest. We zijn een weekend gaan kamperen, dit keer niet tussen de olifanten maar in de bergen bij Mulanje. Kikkervisjes vangen kan ook best spannend zijn.
Rachel, Dave en Abe kwamen in november langs. We hebben zes mensen, 2 kinderstoeltjes en de kampeeruitrusting in de Nissan Patrol gepropt, en zijn een lang weekend gaan kamperen in Liwonde en aan Lake Malawi. Abe is met glans geslaagd voor zijn eerste kampeerervaring, en dat tussen de wilde beesten!
We merken iedere keer weer hoe gezellig het is om bezoek uit Nederland over de vloer te hebben.
De regentijd is begonnen. Malawi wordt snel weer groen! Mensen zijn druk bezig op het land met het planten van maïs of staan in lange rijen bij de overheidsgebouwen om gesubsidieerd kunstmest te kopen.
In het ziekenhuis is het nog betrekkelijk rustig. Er zijn vooralsnog minder malaria patiënten dan vorig jaar en de ondervoedingafdeling is vrij leeg. Wel vallen de kinderen met bosjes uit de mangobomen. Gelukkig kan Hanne nog niet in bomen klimmen; onze mangobomen hangen dit jaar vol.
Over vijf weken komen we al naar Nederland voor de bevalling. Loes is dan 36 weken zwanger en mag nog net vliegen. Wanneer alles goed gaat, gaan we 8 weken later weer terug naar Malawi. Hoewel we er waarschijnlijk snel op terug komen, verheugen we ons nu erg op een winterjas en handschoenen... Wie weet blijft er nog wat sneeuw voor ons over.
Voor nu; geniet van het winterweer, goede kerstdagen en alvast 'veul heil en zeeg'n veurt nije joar'!
Liefs,
Age en Loes