maLAHwi

We zijn er!

23 juli 2008

Na ruim twee weken in Malawi hebben we een plek voor ons zelf. Voorlopig althans. We kunnen voor de komende 6 weken op een huis passen van een collega van Loes. Dat betekent dat we sinds gisteren een hond, 3 kippen, een tuinman en nachtwaker rijker zijn. En we hebben toegang tot internet. We zijn erg tevreden met deze prachtige plek, met sfeervolle kamer en mooie tuin met palmboom, cactus en een moestuin in ontwikkeling. Wie weet kunnen we vanaf september zelf zo’n mooi huis huren.

De eerste week hebben we in Lilongwe doorgebracht, aangezien al onze bagage zoek was. De dagen werden gevuld met dure taxiritten naar het vliegveld en veel kastje en muren op het vliegveld. Na lang praten mochten we dagelijks de aankomsthal binnenlopen om tussen de stapels tassen en koffers te zoeken. Dan weer werd gezegd dat de bagage dezelfde dag vanuit Nairobi zou komen, dan dat alles toch echt in Lusaka zou zijn en uiteindelijk wist niemand het meer. Annet heeft vanuit Nederland de tassen op kunnen sporen; via Johannesburg zijn ze in Lilongwe terechtgekomen, met uitzondering van Hanne’s autostoel. Gelukkig heb je die hier toch niet nodig...

Vrijdagochtend konden we dan eindelijk richting Blantyre. De stad is groener dan we ons herinneren en eigenlijk best overzichtelijk. De mensen zijn erg vriendelijk, groeten bijna allemaal (Hello, how are you, how’s the baby) en lachen veel naar Hanne. Het is bijzonder om hier met een baby te zijn. Age wordt regelmatig uitgelachen als hij Hanne op de rug draagt, zeker als hij alleen door de stad loopt. Vreemd te beseffen dat dit de stad is waar we de komende jaren wonen, tussen al deze kleurrijke mensen. Toch voelen we ons elke dag al meer thuis. En het is duidelijk dat we niets tekort gaan komen hier: ongeveer alles is in de supermarkten te krijgen. Sinds kort is er de Game, waarvoor mensen met bussen vol vanuit Lilongwe komen: magnetron, Monopoli met digipas, flatscreens, tenten en autostoeltjes!

Ons eerste weekend in Malawi hebben we vakantie gevierd. Met een gehuurde Landrover zijn we via het Zombaplateau naar het wildpark Liwonde gereden. Het rijden door de dorpen met de marktjes en de mensen is een belevenis op zich. De mooie uitzichten vanaf het plateau zien we hopelijk een volgende keer: nu zaten we in flinke wolken en regen. Het is er vast prachtig. In Liwonde hebben we de eerste ‘echte’ olifanten en nijlpaarden gezien, maar vooral van de mooie omgeving en de rust genoten.

Deze week is Loes gestart met haar werk in het Queen Elizabeth Central Hospital. Hoewel het groot is, is het een echt Afrikaans ziekenhuis met veel bedrijvigheid tussen de verschillende gebouwen in. Familieleden van patiënten koken er eten en doen er de was. Ook wordt er van alles verkocht op het ziekenhuisterrein. Momenteel is het hartje winter en erg rustig op de afdelingen, met name omdat er weinig malaria is. Nog steeds zijn er tientallen opnames per dag. In de regentijd schijnen dit zo’n 100 opnames per dag te worden!  De dienstdoende kinderarts wordt ’s avonds en ’s nachts over het algemeen niet gebeld over reanimaties en overleden kinderen. Waar zou je dan wel over gebeld worden?

Daags voor vertrek werd Age nog gebeld door VSO. Hij heeft zo goed als zeker vanaf september een baan in de zuivelindustrie als ‘packaging technologist’ voor een periode van 8 maanden. We hadden nooit gedacht dat Age een baan zou vinden in z’n eigen vakgebied. Er valt nog het een en ander te regelen, maar bovenal moeten we nu snel op zoek naar een nanny voor Hanne.

Hanne vermaakt zich tot nu toe prima in Malawi. Ze zwaait en lacht op straat naar alle mensen en lijkt er weinig van te merken dat we in een totaal andere omgeving zijn. Ook heeft zij er geen last van dat haar witte rompers na enkele minuten kruipen zwart zijn; gelukkig oefent ze flink met staan.

We zijn bereikbaar op onze mobiele nummers en onze nieuwe emailadressen: zie onder ‘contact’. Onze oude emailadressen blijven voorlopig nog bestaan.

Liefs,

Age en Loes

• Foto's
• TOP