maLAHwi

Een huis!

6 oktober 2008

Wat is het heerlijk om een eigen plek te hebben. We hebben sinds 9 september een gezellig huis met een grote tuin waar Hanne straks lekker in kan spelen. Dit is de plek waar we de komende twee jaar gaan blijven! Het huis is dicht bij de markt en de stad en is op fietsafstand van Loes haar werk, zodat ze tussen de middag thuis kan eten.

Een huis in Malawi wordt geverfd overgedragen; hiervoor is de vorige bewoner verantwoordelijk. We konden het huis dus zo in. Samen met de makelaar wordt een inspectieronde door het huis gemaakt. Hierbij wordt de staat van het huis minutieus genoteerd (these are your curtainboxes, freshly varnished, with rails and enough runners…). De tuin heeft nog wel wat aandacht nodig, maar de tuinman heeft ons verzekerd dat het hiermee wel goed gaat komen.
De inrichting hebben we grotendeels op de markten en langs de weg kunnen kopen. Je vindt er bedden, stoelen, tafels en alle andere dingen die noodzakelijk zijn. Het zoeken, afdingen en op de auto binden heeft een hoop lol gegeven. De imperiaal heeft zijn dienst dan ook zeker bewezen.

Het straatbeeld in Blantyre wordt enigszins gedomineerd door de drie telecomaanbieders. Op ieder hoek van de straat vind je wel iemand achter een tafeltje met een telefoon. En voor de mensen met een mobiele telefoon is een prepaid telefoonkaart nooit ver weg. Er lopen een groot aantal mensen rond die de kaartjes verkopen en een blik is al voldoende om te ze wenken. Onlangs is een van de aanbieders van eigenaar veranderd en kreeg het een andere naam. Met grote advertentiecampagnes in de kranten werd de naamsverandering aangekondigd. Langzaam kleurt het land van Celtel rood naar Zain violet. Auto’s worden opnieuw gespoten, de belhuisjes veranderen van kleur en de borden langs de weg worden voorzien van nieuwe reclame. Wat zal dit een geld kosten en we vragen ons af of dat geld in Malawi niet beter besteed had kunnen worden.

Het wordt warmer in Blantyre. Oktober en november zijn de meest droge en hete maanden van het jaar voordat het regenseizoen in december begint. ’s Nachts koelt het nog wel een beetje af maar overdag hebben we de 40°C al ruimschoots gehaald. Bijzonder om te zien dat juist in deze droge warme periode veel bomen beginnen te bloeien. De tuin wordt er een stuk gezelliger van.

Zondagochtend stonden er opeens 3 mannen van het elektriciteitsbedrijf met grote kapmessen in de tuin. Ze wilden takken verwijderen om de elektriciteitsmasten en kabels vrij te maken. Voordat we het wisten zaten ze hoog in de bomen, zonder ladders en touwen, en begonnen te ‘snoeien’. Uiteindelijk hebben we ze maar gevraagd te stoppen, er zou vast geen boom overgebleven zijn. Die nacht heeft het erg gestormd: zouden ze het geweten hebben?

Afgelopen maand hebben we al twee keer bezoek gehad. Begin september kwam Brigitte langs; ze had onder meer koekkruiden voor de pepernoten meegenomen. Samen met haar hebben we een lang weekend gekampeerd op Zomba, waar we flink weggeregend zijn, en in Liwonde. Brigitte heeft een paar dagen meegelopen in het ziekenhuis en heeft Age geholpen met het verhuizen.
Frouke en Jorrit hebben samen met Silke een week bij ons gelogeerd. Zij hebben net twee jaar in Namibië gewoond en waren ‘op weg’ naar Nederland. Bijzonder om aan het begin van onze Afrika-periode hun ervaringen van de afgelopen jaren te horen. Hanne en Silke konden samen spelen en hebben elkaars eigenaardigheden overgenomen. Als afsluiting hebben we een weekend in een oud huis op een theeplantage doorgebracht. We hebben er een heuze sjoelcompetitie gehouden en croquet gespeeld op het enorme gazon…
We hebben gemerkt dat het waardevol is om vrienden van ‘thuis’ om ons heen te hebben en onze leefomgeving te laten zien.

Hanne vermaakt zich nog steeds prima. Ze brengt het grootste deel van de dag door op de veranda of in de tuin. Margareth, onze oppas, loopt vaak met Hanne op haar rug naar de bloemen en vogels te kijken. Met als gevolg dat één van Hanne’s eerste woorden ‘bird’ is!

Age is nog steeds niet aan het werk. Hij heeft ondertussen wel een gesprek gehad met het zuivelbedrijf en er lijkt voldoende werk te zijn. Afgelopen week zou hij kunnen starten. Maar een paar minuten voordat Age naar zijn nieuwe baan zou vertrekken, werd hij gebeld door VSO, met de mededeling dat er nog geen geldige werkvergunning is. Het blijft onzeker wanneer hij kan beginnen. Toch hopen we de volgende maand de eerste werkervaringen te kunnen vermelden!

Liefs,

Age en Loes

• Foto's
• TOP