maLAHwi
Loes Age & Hanne in Malawi
Heksen
7 mei 2009
Keer op keer merken we hoe anders mensen hier tegen dingen aankijken. Er lag een meisje in het ziekenhuis met ‘nep’ epileptische aanvallen. Het verhaal was dat ze behekst was en gedwongen werd haar ouders te vermoorden. Hier verzette ze zich tegen, waarna de heksen regelmatig bij haar op bezoek kwamen. Ten tijde van de aanvallen zag ze deze heksen naast haar bed, waardoor ze in paniek raakte. Toen Loes bij de overdracht opperde of er een psychiater geconsulteerd moest worden, vonden de Malawiaanse collega’s dat niet nodig. Ze legden uit dat de heksen er daadwerkelijk waren, maar niet door ons gezien konden worden. De beste oplossing was om haar door een dominee te laten behandelen; misschien kon hij haar van de heksen verlossen.
Voor Loes is een meisjesdroom in vervulling gegaan: ze heeft Madonna ontmoet! Ze was in Malawi om een tweede kind te adopteren. En aangezien ze veel geld doneert aan ons ziekenhuis, kwam ze een kijkje op de kinderafdeling nemen. Tja, wanneer je naast Madonna kan zitten en een paar woorden met haar kan wisselen, dan ben je je mening over de adoptie snel vergeten… Het is trouwens interessant om te horen wat de meeste Malawianen van de eerste adoptie vinden: een kind zonder moeder (maar met een vader) wordt hier als echte wees beschouwd. En als de vader dan opnieuw trouwt en niks met het kind te maken wil hebben, is adoptie een logische stap. Er waren heel wat moeders op de afdeling die hun kind zo aan Madonna mee wilden geven, en ik vrees dat dat niet alleen voor de grap was.
In maart is Age 2 weken in Frankrijk geweest om met de nieuwe machine voor de Chiponde fabriek vertrouwd te raken. Het beviel goed om even in Europa te zijn: lekker winterweer, cultuur snuiven in Parijs en een weekend naar Nederland. Fijn om vrienden en familie te zien. De overgang was minder groot dan verwacht, hoewel de overvolle schappen in de Carrefour toch wel schokkend waren.
De nieuwe machine zit ondertussen in de container en zal zo rond medio juni arriveren. In de tussentijd zijn de voorbereidingen in Malawi in volle gang. Van sollicitatierondes voor het nieuwe personeel tot het herinrichten van de fabriek. En ondertussen gaat het reguliere werk gewoon door: overleg met leveranciers, bestellen van pinda’s en het op peil houden van de voorraad. Goederen worden vooraf betaald, maar het uitleveren laat vaak op zich wachten. Regelmatig valt de productie stil omdat ingrediënten of verpakkingen niet geleverd zijn. Age rijdt dan ook geregeld met een pickup door Blantyre om de benodigdheden voor de productie zelf te halen; suiker, melkpoeder, potjes, pallets en even op en neer naar Lilongwe voor een nieuwe voorraad vitamines. Het is echt geweldig om zo in Malawi te werken!
Vanuit het vliegtuig was goed te zien hoeveel maïs er verbouwd wordt in Malawi. Werkelijk ieder stukje grond wordt benut. En nu de oogsttijd is aangebroken ligt voor veel huizen de maïs te drogen; soms op een doek, maar veelal gewoon op de grond. Zelfs het warme asfalt wordt gebruikt om het drogen te versnellen. Met de oogst komt ook de handel op gang. Overal zie je mannen fietsen met zakken van 50 kg maïs, minibusjes zakken door de vering door de zware lading van de passagiers en langs de weg liggen stapels zakken, wachtend op transport.
In een poging om honger onder de boeren tegen te gaan heeft de President dit jaar een minimumprijs voor een zak maïs afgekondigd. Dit om te voorkomen dat de boeren nu al hun maïs voor een veel te lage prijs verkopen aan handelaren en straks, als de eigen voorraden op zijn, maïs voor een veel hogere prijs terug moeten kopen. Het feit is wel dat dit de tijd van het jaar is om maïs te kopen.
En ook wij hebben maïs ingekocht. Age is samen met Margareth en Hanne naar een dorp net buiten Blantyre gereden voor een voorraad. Tientallen vrouwen, zittend op de grond prijzen hun waar aan. Soms wordt de maïs gewogen en per kilo verkocht, vaker gaat het echter per emmer. Het onderhandelen heeft Age aan Margareth overgelaten; de pick-up van het werk ging afgeladen terug naar Blantyre; 1000 kg maïs moet genoeg zijn voor een jaar…
Nu de regentijd voorbij is, en de drukte in het ziekenhuis is afgenomen, is het een goede tijd om door Malawi te reizen. Het Paasweekend hebben we aan het meer doorgebracht: zwemmen, snorkelen, zandkastelen bouwen en heerlijke vis eten. Afgelopen weekend hebben we een bergtocht gemaakt. Een uur ten zuiden van Blantyre ligt Mulanje-mountain, een bergmassief met toppen tot 3000 meter Je kunt vele routes langs verschillende hutten lopen. We waren al lange tijd van plan de berg te beklimmen, en afgelopen weekend was het dan eindelijk zover. Op de valreep lid geworden van de Mountain Club Malawi, konden we vrijdag aan de tocht beginnen. We zijn vertrokken vanaf een theeplantage aan de voet van de berg. Een drager en tevens gids kon ter plekke worden geregeld, zodat Hanne door getrainde benen omhoog werd gedragen.
Drie dagen hebben we van de mooie bergen kunnen genieten: steile wanden, watervallen, prachtige hoogvlaktes. En dan uitgeput aankomen bij zo’n oude houten hut, met altijd een watertje of poel in de buurt…. Een vuur om warm te blijven en op te koken wordt door de hutkeeper gemaakt en het water komt uit de beek.
Voor ons, en dan vooral voor
En vanaf komend weekend hebben we 2 weken vakantie. We willen gaan kamperen in het noorden van Malawi. Hoewel we al heel wat gezien hebben het afgelopen jaar, lijkt het ons heerlijk om echt vakantie te hebben.
En dan is het nog maar 3 weken voordat
Liefs,
Age en Loes
[onze telefoonnummers zijn gewijzigd]